ediś

edi

Napiszę w trzeciej osobie. Bo tak najłatwiej.

Urodzona trzynaście lat temu niepoprawna romantyczka. Jej prawdziwe, okropne imię to Edyta. Czekająca na swego księcia z bajki, którego i tak nigdy nie znajdzie. Wielokrotnie skrzywdzona i niemająca zaufania dla ludzi, ma niewielu znajomych i dwie, może trzy, przyjaciółki za które oddałaby życie. Mimo wszystko uwielbia zawierać internetowe znajomości i o dziwo właśnie te okazują się najtrwalsze. Kocha pisać i tańczyć. Nienawidzi matematyki i angielskiego a mimo to jest w klasie z rozszerzonym językiem angielskim. Do szczęścia potrzebne jej trochę spokoju, gorąca herbata i dobra książka. Nie lubiąca pisać o sobie a więc kończy swą bezsensowną wypowiedź.

M.

Mam nadzieję, że jedna z tych przyjaciółek to JA

A poza tym, jak już Ci mówiłam, Edyta to nie jest brzydkie imie

Zastanawiałam się, czy wziąc je na bierzmowania, ale jednak zdecydowałam się na Justyna ;D

Czarna

Edyta nie jest brzydkim imieniem... Moze to glupir, ale razem z moim chlopakiem myslelismy o nazwaniu naszego dziecka tym o to imieniem (Tylko, ze narazie i tak kompletny chaos z tymi imionami mamy)... Wiem, wiem mam 16 lat, ale juz myslimy nad imieniem dla dzieci

M.

Heheh, to fajnie Happy

edi

ładnie to tak słodzić? ^^. Ha ha! Edyty rosną w siłę Tongue

Czarna

Taaa, ale do dziecka jeszcze daleko Tongue

edi

Oj tam

. Nigdy nic nie wiadomo ^^.